زمینه و هدف: پوکی استخوان یکی از بیماری های سیستم اسکلتی است که نتیجه عمده آن شکستگی های استخوانی می باشد. هدف از این مطالعه توصیف ارتباط بین ترکیب بدنی با تراکم مواد معدنی استخوان ران در زنان ورزشکار و غیرورزشکار قبل از یائسگی بود.مواد و روش ها: در مطالعه توصیفی حاضر همبستگی بر روی 15 زن ورزشکار و 15 زن غیر ورزشکار یائسه نشده انجام شد. توده چربی، توده بدون چربی و تراکم مواد معدنی استخوان هر بخش از استخوان ران آزمودنی ها با استفاده از دستگاه DEXA اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS v.16 و آزمون های کولموگروف- اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره انجام شد. میزان p£0.05 معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ها: در گروه زنان ورزشکار، بین توده بدون چربی با تراکم مواد معدنی استخوان گردن ران (p=0.003) و کل ران (p=0.3) ارتباط معنی داری وجود داشت. در زنان غیر ورزشکار نیز بین توده چربی و بدون چربی به ترتیب با تراکم مواد معدنی استخوان گردن ران (p=0.007, p=0.02) و همچنین تروکانتر (p=0.01, p=0.0009) و کل ران (p=0.004, p=0.007) ارتباط معنی داری مشاهده گردید.نتیجه گیری: در زنان ورزشکار، توده بدون چربی می تواند به عنوان پیشگویی کننده قوی تراکم مواد معدنی استخوان ران در نظر گرفته شود. اما در زنان غیرورزشکار، توده چربی و بدون چربی هر دو به عنوان عامل تعیین کننده تراکم مواد معدنی استخوان ران است. اما توده چربی پیش بینی کننده با ثبات تر و قوی تری نسبت به توده بدون چربی است

مقدمه: تحقیقات نشان داده اند که بین وزن بدن که متشکل از توده چربی و بدون چربی است و تراکم مواد معدنی استخوان ارتباط وجود دارد. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط بین توده چربی و توده بدون چربی با تراکم مواد معدنی استخوان ران در زنان یائسه فعال و غیرفعال انجام شد.روش کار: این مطالعه توصیفی همبستگی در سال 1390 بر روی 12 زن یائسه فعال و 12 زن یائسه غیرفعال انجام شد. توده چربی، توده بدون چربی و تراکم مواد معدنی استخوان ران آزمودنی ها با استفاده از دستگاه DEXA اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 16) و آزمون های کولموگروف- اسمیرنوف، ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه انجام شد. میزان p کمتر یا مساوی 0.05 معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ها: در گروه زنان یائسه غیرفعال، بین توده چربی با تراکم مواد معدنی گردن استخوان ران ارتباط معنی داری وجود داشت (p=0.009، r=0.713). در زنان یائسه فعال نیز بین توده بدون چربی (p=0.002، r=0.795) و توده چربی (p=0.003، r=0.624) با تراکم مواد معدنی گردن استخوان ران ارتباط معنی داری وجود داشت.نتیجه گیری: در زنان یائسه فعال، توده بدون چربی می تواند به عنوان پیشگویی کننده قوی تراکم مواد معدنی گردن استخوان ران در نظر گرفته شود. اما توده چربی فقط به عنوان عامل تعیین کننده تراکم مواد معدنی گردن استخوان ران در زنان یائسه غیرفعال است.

مقدمه: شاخص های ژئومتریک گردن استخوان ران (مانند طول محور لگن و زاویه گردن ران) و تراکم ماده معدنی استخوان (BMD) نقش مهمی در تعیین خطر شکستگی و سختی استخوان گردن ران دارند. بعضی مطالعه ها نشان دهنده تفاوت این شاخص ها در نژادهای مختلف بوده اند. تاکنون مطالعه ای برای مقایسه جمعیت ایرانی با سایر کشورها از نظر شاخص های ژئومتریک انجام نشده است. هم چنین، هیچ مطالعه ای در مورد رابطه این شاخص ها با تراکم استخوان نواحی مختلف گردن ران در سطح جهانی وجود ندارد.مواد و روش ها: جمعیت مورد مطالعه زنان یائسه مراجعه کننده به درمانگاه سنجش تراکم استخوان بیمارستان شریعتی در سال های 85 و 1384 بودند. زنانی که تنها عامل خطرساز موجود برای استئوپروز در آنان منوپوز بود، وارد مطالعه شدند. ابزار جمع آوری اطلاعات دستگاه سنجش تراکم استخوان بود، برای بررسی عوامل ژئومتریک گردن ران از printout اسکن دستگاه از ناحیه گردن ران با بزرگ نمایی 2/1 استفاده شد. طول محور لگن (HAL) و زاویه گردن ران (NSA) عوامل اصلی مورد بررسی بودند. از آن جا که همه متغیرهای وارد شده در مطالعه، متغیرهای عددی با بازه وسیع بودند از آنالیز همبستگی پیرسون برای تعیین میزان همبستگی متغیرها و از آنالیز رگرسیون خطی چند متغیره برای از بین بردن اثر عوامل مخدوش کننده استفاده شد.یافته ها: در مجموع 103 زن یائسه وارد مطالعه شدند. میانگین طول محور لگن در افراد مورد مطالعه 3/4±8/99 و میانگین 120/3±4/3 NSA بود. یافته های آزمون همبستگی پیرسون نشان می دهد طول محور لگن و زاویه گردن ران با هیچ یک از شاخص های تراکم ماده معمولی استخوان نواحی مختلف ران ارتباط معنی داری ندارند و تنها قد و وزن افراد با طول محور لگن همبستگی تام مثبت دارد. بر اساس مدل رگرسیون خطی ارتباط معنی داری بین شاخص های ژئومتریک و زاویه گردن ران تام و گردن ران وجود نداشت.نتیجه گیری: بر اساس یافته های مطالعه ما به نظر می رسد که عوامل ژئومتریک گردن استخوان ران نقش موثری در تخمین تراکم استخوان نواحی مختلف ران ندارند. بر این اساس، اندازه گیری شاخص های ژئومتریک گردن ران به عنوان یک اندازه گیری متداول در درمانگاه های سنجش تراکم استخوان یا مراکز رادیوگرافی توصیه نمی شود. مقایسه یافته های این مطالعه با مطالعه های مشابه در این زمینه نشان می دهد که متوسط طول محور لگن در زنان ایرانی در مجموع کمتر از مقادیر مشابه در زنان کشورهای غربی و بیش از زنان کشورهای آسیای شرقی است که خود می تواند توجیه کننده میزان کمتر شکستگی های لگن در ایران نسبت به جوامع غربی و میزان بیشتر آن نسبت به جوامع شرقی باشد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (pdf) مراجعه فرمایید.

مصرف چای در جامعه ما عمومیت داشته و به مراتب بیشتر از قهوه یا نوشیدنی های دیگر استفاده می شود. بررسی های متعددی اثرات منفی قهوه و ارتباط کافئین با تراکم معدنی استخوان را ارزیابی کرده اند اما ارتباط بین مصرف چای و تراکم استخوان کمتر ارزیابی شده است. با توجه به شیوع بالای پوکی استخوان در کشور و تغییرات الگوی جمعیتی که با افزایش افراد میانسال و مسن همراه است، بررسی ارتباط بین نوشیدن چای و تراکم معدنی استخوان می تواند ارزشمند باشد.جمعیت مورد مطالعه مردان و زنان 20 تا 76 ساله ساکن شهر تهران بودند. این افراد در طرح جامع پیشگیری و درمان پوکی استخوان شرکت داشته و با نمونه گیری خوشه ای از سطح شهر تهران بزرگ انتخاب شدند. معیارهای خروج از مطالعه ابتلا به بیماری های آرتریت روماتویید، کم کاری یا پرکاری تیرویید، پاراتیروئید و آدرنال، دیابت قندی، نارسایی کلیه، نارسایی پیشرفته کبدی و هر نوع سلطان بود.در مجموع 830 نفر در سنین 20 تا 76 سال در این مطالعه شرکت نمودند. از این افراد 39.2 درصد را مردان و 60.8 درصد را زنان تشکیل می دادند. میانگین سنی در دو گروه تفاوت معنی داری نداشت. مقدار مصرف چای و سیگار در مردان بیشتر از زنان بود. در مردان با مصرف بیشتر چای تنها میزان دریافت ویتامین د بالاتر داشتند و در دیگر عوامل مورد بررسی تفاوت معنی داری مشاهده نشد اما در زنان با مصرف بیش از 5 فنجان چای در روز میزان تراکم معدنی استخوان در ناحیه لگن و شاخص توده بدن بالاتر از زنانی بود که مصرف چای کمتر داشتند.مطالعه حاضر نشان دهنده شیوع کمتر پوکی استخوان با مصرف زیادتر چای بوده است. افرادی که مصرف چای بیشتری داشته اند تراکم استخوان بالاتری را در ناحیه لگن نشان می دهند. البته در موارد دریافت کافی کلسیم و ویتامین د اثرات چای قابل افتراق نبوده است. از این رو به نظر می رسد اثرات واضح چای در تراکم استخوانی افرادی مشاهده می شود که دریافت کلسیم و ویتامین د پایین تری دارند.

زمینه و هدف: مطالعات اثر زیانبار سرب بر چگالی مواد معدنی (BMD) را نشان دادند. ما اثر تعاملی تمرین و عصاره زرد چوبه بر BMD ران را در موشها بررسی کردیم.روش تحقیق: در یک تحقیق تجربی، 50 سر موش صحرایی بطور تصادفی به گروههای سرب، تمرین+سرب، عصاره زردچوبه+سرب، تمرین+عصاره زردچوبه+سرب و کنترل (شم) دسته بندی شدند. موشها روزانه 20 میلی گرم سرب و 30 میلی گرم عصاره زرد چوبه به ازای هر کیلوگرم وزن بدن 3 روز در هفته و مجموعا 8 هفته دریافت کردند. تمرین استقامتی نیز به مدت 8 هفته و هفته ای 5 جلسه و با سرعت و مدت پیشرونده انجام شد. داده های BMD و دیگر متغیرهای تحقیق وارد نرم افزار SPSS نسخه 16 شد و با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یکطرفه و در سطح خطای 5 درصد تحلیل شد.یافته ها: سطوح مالوندی آلدهید و ظرفیت آنتی اکسیدانتی تام در گروه های تمرین، زردچوبه و گروه ترکیبی به ترتیب به طور معنی داری کمتر و بیشتر از گروه سرب بود. به علاوه، تمرین استقامتی و به ویژه ترکیبی از تمرین و زردچوبه نه تنها از کاهش ناشی از القای سرب در BMD جلوگیری نموده، بلکه باعث افزایش BMD به ویژه در ناحیه گردن و اپی فیز تحتانی ران شده که در مقایسه باگروه های سرب و شم معنی دار بود.نتیجه گیری: شیوه سالم زندگی شامل تغذیه آنتی اکسیدانتی و به ویژه محرک ورزشی ممکن است اثرات سودمندی در پیشگیری از کاهش ناشی از القای سرب در BMD ران در نواحی با بافت استخوانی اسفنجی داشته باشد.

مقدمه و اهدافپوکی استخوان یک بیماری اسکلتی سیستماتیک است که شکستگی های مرتبط با آن در زنان 8 برابر بیشتر از مردان است. انجام فعالیت های فیزیکی برای حفظ توده استخوانی و قدرت بدنی حیاتی بوده و به افراد در پیشگیری از شکستگی های ناشی از پوکی استخوان کمک می کند. برخی مطالعات رابطه مثبت بین فعالیت های فیزیکی و تراکم مواد معدنی استخوان (BMD) و برخی بی اثر بودن فعالیت های فیزیکی بر BMD را نشان داده اند. از این رو مطالعه ای سیستماتیک برای روشن شدن این تناقضات و تعیین اثر فعالیت های ورزشی بر تراکم مواد معدنی استخوان نیاز است. هدف از این مطالعه مروری، بررسی اثر انواع فعالیت های ورزشی بر تراکم مواد معدنی استخوان، درد و کیفیت زندگی در افراد مبتلا به پوکی استخوان است.مواد و روش هادر این مطالعه مروری از مقالات معتبر منتشر شده در مجلات ایرانی و بین المللی Pub med، Springer، Elsevier، ScienceDirect، Magiran، Noormags،SID با کلید واژه های استاندارد ( andوor ) استفاده شد. نتایج: اغلب یافته های حاصل از بررسی مطالعات مختلف، اثر مثبت فعالیت های ورزشی بر تراکم مواد معدنی استخوان، کاهش درد و بهبود کیفیت زندگی افراد مبتلا به پوکی استخوان را گواهی می کند.یافته هاتمامی تمرینات ترکیبی استفاده شده و پژوهش هایی که روی افراد جوان (محدوده سنی 25 تا 50 سال) انجام شده اثر مثبتی بر افزایش تراکم استخوانی نواحی مورد مطالعه گذاشته است در حالی که در پژوهش هایی که در آن از دوره های تمرینی مشابه روی افراد مسن (محدوده سنی 60 تا 92 سال) استفاده شده است، اثر مثبت نشان ندادند. فعالیت های ورزشی مناسب برای افراد مبتلا به پوکی استخوان باید با توجه به ویژگی هایی چون سن، هدف (درمان یا پیشگیری) و محدودیت های بیماران انتخاب شود.نتیجه گیریبا توجه به اینکه ورزش بر تراکم مواد معدنی استخوان اثر مثبت قابل توجهی دارد، پیشنهاد می شود در زمینه تمرینات ورزشی در محیط های مختلف (خشکی، آب و ترکیبی) نیز مطالعاتی به عمل آید.